ارتباط میان شوری و هدایت الکتریکی آب با هماتوکریت، مولفه‌های یونی سرم خون، برخی شاخص‌های رشد، بقاء و استرس در ماهی کپور معمولی 1758) Cyprinus carpio Linneaus)

این بررسی به مدت 7 ماه از اسفند 1385 تا مهر 1386 در منطقه دیکجه گنبد در استان گلستان صورت پذیرفت و طی آن ارتباط میان شوری و هدایت الکتریکی (Electerical conductivity; EC)آب با هماتوکریت، پارامترهای یونی سرم خون، برخی شاخص‌های رشد، بازماندگی و استرس در ماهی کپور معمولی در 15 استخر 10 هکتاری بررسی شد. هماتوکریت به عنوان شاخص استرس توسط روش استاندارد هموسیتومتری و با استفاده از میکرو‌هماتوکریت خوان اندازه‌گیری شد. خصوصیات زیست‌سنجی ماهیان شامل طول، وزن، فاکتور وضعیت و نرخ رشد در هر ماه تعیین گردید. ماهی کپور معمولی با متوسط وزن 45 گرم وارد شد و بعد از گذشت 7 ماه به متوسط وزن 705 گرم رسید. دامنه شوری 7/2- 3/0 گرم در لیتر، EC آب 5230- 843 میکرو موس بر سانتیمتر مربع، سدیم 7/408- 59/43، پتاسیم 21/9- 90/0 میلی مول در لیتر، کلسیم 29/18- 69/2 و منیزیوم سرم خون 88/10- 80/0 میلی گرم در دسی لیتر اندازه‌گیری شد. با توجه به داده‌های آماره پیرسون، EC آب با طول کل، وزن، یون منیزیوم سرم خون و توده زنده ماهی ارتباط مثبت و معنی‌دار و با یون کلسیم سرم خون و فاکتور وضعیت ماهی ارتباط منفی و معنی‌داری داشت. شوری آب با طول کل، وزن، توده زنده ماهی و یون منیزیوم سرم خون ارتباط مثبت و معنی‌دار و با یون پتاسیم سرم خون نیز ارتباط مثبت و معنی‌داری نشان داد. اما بقاء و هماتوکریت خون ارتباط معنی‌داری با این محدوده از شوری و هدایت الکتریکی آب نداشت. در نتیجه می‌توان گفت که ماهی کپور معمولی در این محدوده از شوری 3/0 تا 7/2 گرم در لیتر و هدایت الکتریکی 843 تا 5230 میکرو موس بر سانتیمتر مربع بدون بروز استرس دارای رشد مناسبی می‌باشد و به دلیل حالت ایزواسمتیکی با محیط پیرامون و صرف انرژی کمتر رشد بالاتری دارد.